انواع افزودنی های غذایی

در این مقاله قصد داریم به طور مختصر برخی از انواع افزودنی ها غذایی را بشناسیم

افزودنی ها موادی هستند که به منظور حفظ یا بهبود ایمنی، تازگی، طعم، بافت یا ظاهر مواد غذایی به آن افزوده می شوند.

برخی از افزودنی های غذایی قرن های متمادی است که برای نگهداری مواد غذایی استفاده می شود مانند نمک (در گوشت هایی چون بیکن و ماهی)، شکر (در مارمالادها) یا دی اکسید سولفور (در شراب)

 

رنگ ها

طبق US FDA یک افزودنی رنگی هر نوع رنگ، رنگدانه یا ماده ایست که هنگامیکه به یک ماده غذایی دارویی یا آرایشی و بهداشتی افزوده می شود می تواند (به تنهایی یا از طریق واکنش با دیگر ترکیبات) باعث ایجاد رنگ شود.

 

نگهدارنده ها

یک نگهدارنده، یک ترکیب طبیعی یا مصنوعی است که به محصولاتی چون مواد غذایی، مواد دارویی و محصولات بهداشتی با هدف جلوگیری از فساد، چه رشد میکروبی و چه تغییرات شیمیایی نامطلوب، افزوده می شود.

 

آنتی اکسیدان ها و تنظیم کننده های اسیدیته

آنتی اکسیدان ها با مبارزه در مقابل استرس اکسیداتیو بر روی گونه های فعال (واکنش پذیر) اکسیژن نقش موثری در صنعت غذا ایفا می کنند. آنتی اکسیدان های مورد استفاده در صنعت غذا یا هیدروفیل (آبدوست)، یا لیپوفیل (چربی دوست)، و یا آمفی فیل (هم آبدوست و هم چربی دوست) بوده و از انواع مختلف ترکیبات محافظت می کند.

آنتی اکسیدان های خاصی نیز وجود دارند که به عنوان تنظیم و تعدیل کننده های اسیدیته عمل می کنند. مانند اسید آسکوربیک و اسید سیتریک. تعدیل کننده های اسیدیته، یک گروه اساسی از افزودنی های غذایی هستند چرا که با کاهش pH مواد غذایی معمولا باعث به تاخیر افتادن حمله میکروبی می شوند.

 

قوام دهنده ها، استابیلایزرها (پایدارکننده ها)، امولسیفایرها و عوامل ژله ای کننده دارای نقش یکپارچه کننده در تولید مواد غذایی هستند.

قوام دهنده ها حجم را افزایش داده، ویسکوزیته را تغییر می دهند و قابلیت فراوری آیتم های غذایی را افزایش می دهند.

استابیلایزرها همانطور که از نامشان انتظار می رود سبب پایداری بافت محصول می شوند؛ گاهی اوقات از طریق بکارگیری فیلرها این پایداری حاصل می گردد.

امولسیفایرها به آمیخته شدن مواد غیر قابل اختلاط کمک می کنند. به عنوان مثال امولسیون های آب در روغن و روغن در آب مورد استفاده در صنایع غذایی با بکارگیری امولسیفایرها تهیه می شوند.

عوامل ژله ای کننده عمدتا به ویسکوزیته و خواص حسی محصولات غذایی کمک می کنند. در مجموع همه قوام دهنده ها، استابیلایزرها، امولسیفایرها و ژله ای کننده ها به پایداری و ثبات و دلپذیری محصول غذایی کمک می کنند.

 

عوامل آنتی کیک

عوامل آنتی کیک به منظور جلوگیری از توده ای شدن یا کلوخه ای شدن ماده غذایی استفاده می شود. این ترکیبات اغلب برای پودرها یا مواد گرانولی مورد استفاده قرار می گیرد.

 

طعم دهنده ها و عوامل تشدیدکننده طعم

این مواد از اهمیت بسزایی در صنایع غذایی برخوردار هستند زیرا به ماده غذایی حس می دهد. طعم به شکل مزه و بو از طریق حواس شیمیایی درک می شود. همچنین تحریک کننده های مواد شیمیایی در دهان و گلو، دما و بافت عواملی هستند که بر طعم یک غذا تاثیر گذار هستند.

از جمله طعم دهنده ها، شیرین کننده ها هستند. شیرین کننده ها برای ایجاد یک طعم شیرین، با یا بدون ایجاد انرژی مورد استفاده قرار می گیرند. شیرین کننده های سنتی اشاره به قندها دارد که در اشکال مختلفی موجود هستند که آشناترین آن ها ساکارز می باشد.