طراحی بیوفیلیک یک عنصر اصلی معماری پایدار در سال ۲۰۲۳

طراحی بیوفیلیک یک مفهوم معماری است که برای ترکیب طبیعت و عناصر طبیعی در محیط زندگی ما استفاده می شود. این مفهوم به ارتباط انسان و طبیعت کمک می کند. Biophilic Design از اصطلاح Biophilia گرفته شده است که به معنای عشق به طبیعت است. این تمایل ذاتی، انسان را برای جستجوی ارتباط با شکل دیگری از زندگی در کنار طبیعت توصیف می کند.

مفاهیم طراحی بیوفیلیک شامل نور طبیعی، محصولات طبیعی، نماهای بیرونی پوشیده شده از گیاهان است. این یک غریزه طبیعی انسان است که بخواهد با محیط طبیعی ارتباط برقرار کند. طبیعت بر روی شرایط روحی و جسمی تاثیر زیادی دارد.

اغلب معماری بیوفیلیک با اصطلاح معماری سبز اشتباه گرفته می شود، اما تفاوت این است که استراتژی اصلی Biophilia این است که به طراحی مجدد طبیعت در فضای زندگی می پردازد در حالی که معماری سبز اینطور نیست. ادغام اجزایی مانند چوب، پوشش گیاهی، آب و نور روز اصول رایجی هستند که در طراحی با فرضیه بیوفیلیا استفاده می شوند. طرح‌های بیوفیلیک فقط به خاطر داشتن یک تجربه جنگلی در فضای زندگی نیست، بلکه برای داشتن ترکیبی از طبیعت و طراحی بدون از دست دادن ماهیت آن است. به عبارت ساده، پیشرفت در فناوری و طراحی با فرضیه بیوفیلیا، می تواند به عنوان اشتیاق برای صمیمیت با طبیعت تعریف شود.

در طراحی بیوفیلیک، عناصر طبیعی مانند گیاهان، درختان، آب، سنگ و چوب به عنوان عناصر اصلی طراحی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، ایجاد فضای سبز در داخل و خارج ساختمان، استفاده از نور طبیعی، ایجاد فضاهای آبی، استفاده از سنگ و چوب در طراحی دکوراسیون داخلی و خارجی ساختمان، نمونه‌هایی از عناصر معماری بیوفیلیک می باشد.

در طراحی بیوفیلیک، از عناصر طبیعی مختلفی استفاده می‌شود که در ادامه به برخی از این عناصر اشاره می‌کنیم:

مصالح بیوفیلیک

. در ادامه به برخی از مصالح بیوفیلیک اشاره می‌کنیم:

•  سنگ طبیعی

• چوب

• گل و گیاه

• آب

به طور کلی، طراحی بیوفیلیک به عنوان یک روش طراحی فضاهای زندگی، با تمرکز بر ارتباط بین انسان و محیط زیست، می‌تواند بهبود کیفیت زندگی افراد و حفظ محیط زیست را بهبود بخشد.