اصول معماری اکولوژیک، شباهت و تفاوت آن با معماری سبز
معماری اکولوژیک یک سبک معماری است که بر پایه اصول حفاظت از محیط زیست و سازگاری با طبیعت طراحی شده است. در این سبک معماری، از مواد با کیفیت و دوستدار محیط زیست استفاده می‌شود و هدف، کاهش تاثیرات منفی ساختمان بر محیط زیست و ایجاد یک محیط زیستی سالم و پایدار است.
در معماری اکولوژیک از اصولی مانند کاهش مصرف انرژی، استفاده از منابع انرژی‌های تجدیدپذیر، حفاظت از منابع آب و هوا، کاهش تولید پسماندها و استفاده از مواد بازیافتی و دوستدار محیط زیست استفاده می‌شود. همچنین، سعی می‌شود تا در طراحی ساختمان‌ها، از فضاهای باز و ارتباط با طبیعت استفاده شود و محیط زیستی سالمی برای ساکنان فراهم شود.
معماری اکولوژیک به عنوان یکی از سبک‌های زیر مجموعه ی معماری پایدار، در طراحی انواع ساختمان‌ها می‌تواند به کار رود. از جمله طراحی ساختمان‌های مسکونی، تجاری، اداری، فضاهای عمومی و غیره با معماری اکولوژیک می‌تواند به دنبال حفظ محیط زیست و ایجاد یک محیط زیستی سالم و پایدار باشد.
از جمله معماران مشهور در زمینه معماری اکولوژی، می‌توان به نام‌هایی مانند ویلیام مکدونو، کریستوفر الکساندر، سیمون وینچستر و محمد صالحین اشاره کرد.
اصول طراحی یک ساختمان با معماری اکولوژی
طراحی یک ساختمان با معماری اکولوژیک به منظور حفظ محیط زیست و ایجاد یک محیط زیستی سالم و پایدار باید با توجه به اصول زیر صورت گیرد:
۱٫ کاهش مصرف انرژی
این امر می‌تواند با به کارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر، ایجاد سیستم‌های تهویه و تبرید کم مصرف و مدیریت بهینه انرژی در ساختمان به دست آید.
۲٫ استفاده از مواد با کیفیت و دوستدار محیط زیست
باید از مواد بازیافتی و دوستدار محیط زیست استفاده شود تا تاثیرات منفی بر محیط زیست کاهش یابد.
۳٫ حفاظت از منابع آب و هوا
ساختمان‌های با معماری اکولوژی باید به منابع آب و هوا احترام بگذارند و برای حفظ آنها طراحی شوند. برای مثال، استفاده از سیستم‌های جمع‌آوری آب باران، استفاده از سیستم‌های خنک کننده طبیعی و ایجاد فضاهای سبز در داخل و بیرون ساختمان می‌تواند به این هدف کمک کند.
۴٫ کاهش تولید پسماندها
باید از مواد بازیافتی و دوستدار محیط زیست استفاده شود تا تولید پسماندها در ساختمان کاهش یابد.
۵٫ استفاده از فضاهای باز و ارتباط با طبیعت
ساختمان‌های با معماری اکولوژیک باید به فضاهای باز و ارتباط با طبیعت توجه کنند. برای مثال، طراحی باغ‌ها و فضاهای سبز در داخل و بیرون ساختمان و ایجاد نور طبیعی در فضاهای داخلی از این دستاوردها هستند.
۶٫ مدیریت بهینه منابع
ساختمان‌های با معماری اکولوژیک باید به مدیریت بهینه منابع توجه کنند. برای مثال، استفاده از سیستم‌های هوشمند برای کنترل تهویه، روشنایی و مصرف انرژی در ساختمان می‌تواند به این هدف کمک کند.
تفاوت های میان معماری اکولوژیک و معماری سبز
معماری اکولوژیک و معماری سبز هر دو به معنای طراحی با توجه به محیط زیست هستند، اما تفاوت‌هایی نیز بین آنها وجود دارد.
معماری اکولوژیک یا “ecological architecture” به معنای استفاده از اصول زیست محیطی در طراحی و ساخت ساختمان‌هاست. این معماری متمرکز بر بهینه سازی مصرف انرژی و حفاظت از منابع طبیعی است. برای این منظور، از فناوری‌های پایدار مانند سیستم‌های خورشیدی، سیستم‌های جمع‌آوری آب باران، سیستم‌های جذب حرارتی و سیستم‌های تهویه هوایی بازیافتی استفاده می‌شود. هدف از استفاده از این فناوری‌ها بهبود کیفیت هوای داخل ساختمان‌ها و کاهش تاثیرات زیست محیطی ساختمان‌ها است.
در حالیکه معماری سبز یا “green architecture” نیز به بهینه سازی مصرف انرژی و حفاظت از منابع طبیعی توجه می‌کند، اما بیشتر تاکیدش بر ارتباط ساختمان با محیط زیست است. این معماری با استفاده از مواد سازگار با محیط زیست و طراحی‌های باز و دارای درختان و گیاهان برای ارتباط بیشتر با طبیعت، تلاش می‌کند تا محیط زیست را تحت تاثیر مثبت ساختمان قرار دهد. در این راستا، سازمان‌هایی مانند “LEED” در آمریکا و “BREEAM” در اروپا، برای ارزیابی ساختمان‌های سبز و استفاده از مصالح سازگار با محیط زیست، شاخص‌هایی تعریف کرده‌اند.
به طور خلاصه، هر دو معماری اکولوژیک و سبز به بهبود کیفیت محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعی توجه دارند، اما معماری اکولوژیک بیشتر متمرکز بر بهینه سازی مصرف انرژی و استفاده از فناوری‌های پایدار است، در حالی که معماری سبز بیشتر تاکید دارد که ساختمان‌ها با محیط زیست تعامل داشته باشند.
مطالب مرتبط دیگر:
وارد کتابخانه ی معماری سایت محقق شو شوید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.